خوزستان”عطر کارون” هنگامی که سخنگوی اورژانس دوم خرداد ۱۴۰۱ حوالی ساعت ۱۲:۵۰ ظهر، فرو ریختن ساختمان ۱۰ طبقه تجاری ،اداری متروپل را در آبادان خبر داد و در کمتر از چند دقیقه فیلم های دلخراش صحنه های آن در فضای مجازی دست به دست شد، بار دیگر صدای گوش خراش ناقوس مرگ وجدان هایی که با جان و مال مردم برای خود نردبان ترقی می سازند را به صدا درآورد و این سوال در ذهن مطالبه گر مردم آگاه نقش بست( دست چه کسانی در خون مردم برای امضا کردن مجوزهای بی اساس فرو رفته؟)
*میدانم بالاخره زخمیها به بیمارستان می روند*،
*مردمان بی گناه که میبایست تاوان بی کفایتی پیمانکاران ؛مهندسین ناظر ؛ کارکنان حق و حساب بگیر و شهردار شهرشان را با از دست دادن جان شان بدهند بی صدا به خاک سپرده می شوند*
*، و مردمی که سرمایه هایشان را به امید فردایی بهتر به پیمانکاران مرگ سپردند سهم شان جز آواری از خشت و گِل و برگه هایی که پیگیری هایشان فرجامی نخواهد داشت خواهد بود!*
*آرام آرام* این حادثه نیز در صندوقچه خاطرات بایگانی می شود! رسانهها در فردایی دیگر به دنبال تیتر داغ تری ، متروپل و قربانی هایشان را برای همیشه به فراموشی خواهند سپرد، هنانطور که حادثه بی سرانجام پلاسکو و دهها فاجعه دیگر فراموش شد ؛اما داغ این مصیبت تا ابد بر پیشانی افرادی که با باند و باندبازی بر
*صندلی هایی تکیه زدند که قبایش بر تن بی کفایت شان زار میزده* خواهد ماند.
مستندات حاکی از این است که مهندسان ناظر در سه ستون به شهرداری آبادان خطرات جدی این مجتمع را با توجه به ساخت سه طبقه غیر قانوني اعلام و دستور توقف کار را درخواست و به فروپاشی ساختمان و حادثه دلخراش آن اشاره کرده و توجه ایی نشده! اما اینکه چگونه نظام مهندسی اجازه داده ساختمان با این بیکیفیتی به مرحله پایانی برسد و نتوانسته از قدرت قانونی خود استفاده کند جای بحث و بررسی و تشکیل یک کمیته حقیقت یاب را دارد.
البته این طبیعی است شهرداری که در برنامه زنده و در خصوص سوالات مطالبهگر مجری می گوید ؛
*رسانه باید حد و حدودش را بشناسد*
یا
*تشریف بیاورید تا خط قرمز را برایتان تعریف کنم* *
معلوم است که دستش تا مچ در کاسه پیمانکاران مرگ و در خون مردم بی گناه بوده و هر روز وجدانش را لقمه لقمه نشخوار میکرده است.
گفته اند *حسن عبدالباقی* مدیر هلدینگ عبدالباقی و سازنده برج متروپل یکی از دلالان پرنفوذ زمین است که بارها به عنوان کارآفرین مورد تقدیر قرار گرفته و طی ۳ الی ۴ سال موفق به تصاحب هزاران متر مربع زمین دولتی با قیمتگذاری های غیر واقعی شده است اما از آنجا که * **چوب خدا صدا و مال مردم خوردن ندارد*
این چنین دست غیب تشت رسوایی عبدالباقی و همدستانش را در تاریخ برای درس و عبرت آیندگان باقی گذاشت. این که چند عبدالباقی توانسته توسط رانت و باند بازی در کشور صدهها *مترو پُل*را بسازد ، تقدیر شود و مردم بیگناه در آن زندگی کنند جای سوال دارد!
امیدواریم دولت جدید بتواند دست اختلاس گران و افرادی که با اشغال کرسی های مدیریتی که بر اساس رانت ؛ باند بازی ؛ روابط سببی و نسبی و جناحی و عدم تخصص و تعهد ،جان و مال مردم را به بازی گرفته اند برای همیشه از سفرههای مردم مظلوم و شهید پرور ایران کوتاه کند.